Het is echt tegen mijn natuur om mezelf op de borst te kloppen. Ik lijk te veel op mijn moeder. Bescheiden. Opgevoed om te dienen en te zorgen. Natuurlijk heb ik hard gevochten tegen deze onderdanige houding. Ik dacht dat het te maken had met man-vrouw zijn. Als kind was ik meer een jongen – ik vond het stoer als ik ook zo werd aangesproken. In mijn studententijd was ik één van de vier meiden. Met nog 70 jongens. Helemaal op mijn plaats.
Maar uiteindelijk gaat het daar helemaal niet over. Ook al sta ik mijn mannetje als vrouw, nog steeds vind ik het moeilijk om complimentjes in ontvangst te nemen. Ik geniet er wel van. Maar dan liever stiekem. Dat slaat natuurlijk nergens op. En is ook niet goed voor de verkoop van mijn schilderijen! Dus daar ga ik vanaf nu verandering in brengen. Eerst maar eens een super lief compliment van iemand die een schilderij cadeau kreeg van mij van haar vriendin.
Complimenten van Tineke
Wat werd ik verrast door het schilderij dat je in opdracht van Jozien voor mijn 60e verjaardag hebt gemaakt.
Ik ben er erg blij mee en word er vrolijk van.
de kleuren zijn goed gekozen en doen me weer naar de koolzaadvelden van Frankrijk terugkeren op weg naar Santiago de Compostella.
Mijn poezen Klaar en Moppie staan er erg leuk op en het centrale deel (Jozien en ik) getuigt van liefde, verbondenheid en vriendschap,
Geweldig!!!!!!!!!!!!!!!!!!
hartelijk dank hiervoor.
Het heeft een mooi plaatsje aan de muur en als ik op mijn favoriete bank zit, kan ik er steeds naar kijken.
Hoe het begon
Overigens was dit niet het eerste cadeau dat ik van Tineke en Jozien schilderde. Jozien had zich zelf ook al een echte ‘Margo Vonk’ cadeau gedaan. Leuk dat ze dat aan durfde na een zoektocht op internet.
En zo’n persoonlijk cadeau maak ik ook voor jou. Graag zelfs! Laat mij maar weten wat je wilt. We worden het vast eens over de prijs.